Meeting finnish people in the homecare!

Heihei!
Het heeft even geduurd maar hier ben ik weer met een nieuw reisverhaal.
De afgelopen twee weken ben ik erg druk geweest met examens en stage waardoor ik niet echt tijd had om wat te schrijven.
Ik heb inmiddels mijn stage in het ziekenhuis afgerond en heb deze behaald! Ik heb een hele leuk tijd daar gehad en had graag langer willen blijven. Ze waren erg positief en wilde mij graag houden (altijd leuk om te horen). Tijdens mijn stage in het ziekenhuis heb ik veel kunnen leren over het zorgsysteem in Finland wat ik erg interessant vind. Ik weet namelijk niet of ik in het vorige reisverslag er over verteld hebt, maar palliatieve zorg kennen ze hier niet. Ik ben met een aantal collega's hier over in gesprek gegaan. Er is geen mogelijkheid om naar een hospice te gaan of op wat voor manier dan ook palliatieve zorg te krijgen. Er zijn geen specialisten in dit gebied en als ik mijn collega's moet geloven zijn er veel patiënten die serieus leiden en graag dood willen, maar dat hier geen zorg voor is. Ik vind dit moeilijk om te horen, omdat ik weet hoe belangrijk en waardevol palliatieve zorg is. Collega's weten dat het in Nederland beter is geregeld. Zo vertelde een collega dat ze hierover les heeft gekregen op school!! erg bijzonder! Nog een ander voorbeeld is dat euthanasie verboden is in Finland, en dit zal voorlopig ook nog blijven omdat de regering hier vel op tegen is. Dan is er nog iets anders wat mij heeft aangrepen. Ik liep stage op de afdeling acute Neurologie. Wat mij opviel is dat er veel mannelijke patiënten binnenkomen met rib en gezichtsfracturen. Oftewel het gezicht is blauw en de ribben zijn gebroken. Bij navraag blijken veel van deze mannen een alcoholprobleem te hebben. Ze hebben teveel gedronken zijn gevallen en komen uiteindelijk in het ziekenhuis terecht. Het is namelijk zo dat er veel eenzame ouderen in Finland wonen. Nu weet ik dat dat in Nederland ook is, maar het lijkt of het hier een groter probleem is met vaak grote gevolgen zoals zelfmoord. Zo heb ik een man ontmoet met dit "probleem". Deze man was midden 60 zijn gezicht was blauw en bij de voorgeschiedenis stond alcoholmisbruik. Er is een hersenscan gemaakt om te kijken of er inwendige bloedingen zijn ontstaan door de val, maar wat ze toen zagen op de scan had niemand verwacht. De man had een hersentumor van 5 cm. De man was in shock, de patiënt had geen vrouw en/of kinderen en had een zus en een broer waar hij niet veel contact mee had. Zodra het bekend was dat deze patiënt een hersentumor had wilden de artsen direct de man behandelen. Ze wilden hem de week erop al opereren. Ik vertelde aan mijn begeleidster in het ziekenhuis dat ik graag met deze man in gesprek wilde over hoe hij zich voelde en wat hij op dit moment meemaakte. Ik heb gevraagd of er een mogelijkheid is voor een maatschappelijk werker of psycholoog om over dit heftige nieuws te praten. Maar ook dit kennen ze hier niet, er wordt geen psychosociale zorg gegeven :O. Weer zoiets wat in Nederland erg belangrijk is en wat ik ook leer tijdens mijn opleiding. Mijn begeleidster vertelde dat je hier echt een groot probleem moet hebben voordat een psycholoog oid wordt ingeschakeld, maar in dit geval dus niet. Gelukkig kon de man wat Engels en heb ik wat met hem kunnen praten, wat voor mij erg waardevol was. 
En dan is er nog een ander ding wat mij opgevallen is, ik wil graag praten met de patiënten omdat ik dan wat voor hen kan betekenen. Als ik vraag aan mijn collega's of ze dit doen dan vertellen ze dat daar niet echt tijd voor is. Maar daar ben ik het dus niet mee eens haha. Ik heb namelijk het idee dat ze tijd genoeg hebben, maar dat dat gewoon niet in het systeem zit, soms doen ze gewoon een uur niks en praten ze met collega's over van alles en nog wat. Maar goed dat is mijn mening. Al met al waren het twee ontzettend leerzame weken en ik ben blij dat ik hier heb stage mogen lopen. Op mijn laatste dag heb ik en zak duodrop (een van mijn favorieten) achter gelaten op de afdeling. Zoals dat op elke afdeling gaat was die binnen no time open en ook bijna leeg. Drop is iets typsich Nederlands, maar ze vonden het heerlijk. 

Vorige week zaterdag heb ik met een meisje uit Oostenrijk afgesproken ik had haar die avond ervoor ontmoet op een feestje. We zijn naar het park geweest en hebben wat gedronken in de stad. Erg gezellig. En zondag ben ik met school bezig geweest. Er stonden namelijk twee examens gepland een van finse taal en een van Anatomie en Fysiologie. :(

En toen was het weekend weer voorbij en was het maandag, het begin van mijn nieuwe stage adres in de thuiszorg. Ik moest om 8.00 aanwezig zijn (een hele schappelijke tijd :-)) Het kantoor zit gevestigd in het centrum, er zijn verschillende teams, maar ik loop stage in het gedeelte rondom de Kathedraal van Turku en laat dat nou net dichtbij mijn kamer zijn, ongeveer 7 minuten fietsen. Ik heb mijn twee tutors ontmoet die allebei goed Engels kunnen. Ik ben met een van hen die ochtend naar twee klanten geweest (klanten zo noemen ze het hier). We hebben bij een klant de bloedsuiker geprikt, insuline gespoten en oogdruppels gegeven en daarna zijn we doorgelopen naar een klant en hebben daar de medicijnen uitgezet voor een week, de klant gewogen en de bloeddruk opgemeten. Eenmaal terug in het kantoor heb ik de tas van mijn tutor doorgespit. Iedereen heeft hier namelijk een thuiszorg tas. Hier zitten katheters in, wondmateriaal, handschoenen, een bloeddrukmeter, bloedglucose meters, thermometer van alles en nog wat. Erg handig zo heb je altijd alles bij de hand! Verder maken ze gebruik van een elektronisch dossier, dit zag er erg goed uit. Ze maken gebruik van telefoons en voeren daar alles in, bloeddruk, temperatuur enz. Daarna hebben we op kantoor met alle collega's geluncht. Hier nemen ze uitgebreid de tijd voor. Na de lunch kwam er een vrouw met thuiszorgschoenen om deze te laten zien en natuurlijk te verkopen. Het is namelijk zo dat je als je bij iemand binnen komt of je schoenen uit moet doen of van die blauwe schoentjes (die je vaak in het zwembad ziet) aan moet doen dit ivm hygiëne. Ik vind het zorg verlenen op sokken een beetje gek nog dus ik doe elke keer mijn blauwe schoentjes aan haha. 'S middags was er een vergadering met het team, hier had ik niets aan dus ik ben op de computer Anatomie en Fysiologie gaan leren. En toen zat mijn eerste dag erop. Totaal anders dan het ziekenhuis, maar ook hier ben ik warm ontvangen en ben benieuwd hoe de week er uitziet. 

De volgende dag moest ik om 7.30 aanwezig zijn. Dan begint namelijk de dienst voor iedereen die een dagdienst heeft. Van 7.30 tot 8.00 vindt er een overdracht plaatst. Dit houd in dat de HBO verpleegkundigen vertellen aan de rest van team wat er die dag gepland staat en waar hij/zij die dag aan moet denken. Na 8.00 gaat iedereen op pad (voor 8.00 wordt er dus geen zorg verleend). Alles is zo dichtbij dus alles kan lopend worden gedaan. De tweede dag ben ik met een HBO verpleegkundige in opleiding op pad gegaan. De taken waren: steun kousen aandoen, ontbijt geven en medicijnen uitzetten voor een week. Zoals je ziet is dit lichamelijk en ook geestelijk allemaal niet heel intensief. En dat is het ook niet, maar wat mij opvalt is dat de ouderen hier allemaal zo zelfstandig zijn, bijna niemand is hier hulp nodig met wassen oid. Wat betreft wondzorg dat is er wel, maar op dit moment zijn er geen wonden. Ik heb die dag een man van 99 ontmoet, onvoorstelbaar hoe fit hij oogt en zich gedraagt. Hij beweegt als een man van 50. Hij vertelde dat als hij 100 werd dat hij dan alle verpleegkundigen uitnodigden om dit met hem te vieren. Ik ben ook bij klanten geweest met een serieus mini appartement. Alles wat je nodig hebt zit er in, maar dat is dan ook echt alles, zo klein :O. Maar wat bijna iedereen wel heeft is een sauna! Zelf klanten met een mini appartement. Na de ronde zijn we naar het kantoor gegaan en heb ik geluncht. Ik moest smiddags naar school dus ben om 12 uur naar school gegaan.
's avonds had ik mijn examen fins....
Toen ik het examen zag dacht ik oke dit weet ik en dit ook wel en toen ik klaar was begon ik over alles te twijfelen haha, ik heb tot op heden nog een cijfer teruggekregen dus we wachten geduldig af.

Die dag erna moest ik weer om 7.30 aanwezig zijn. Die dag ben ik met twee andere collega's op pad geweest, we zijn langs vijf klanten geweest om medicijnen te delen te zwachtelen, ontbijtjes klaar maken en bij een cliënt moesten we een geheugentest doen. Sommige klanten kunnen Engels praten dus ik maak hier ook gebruik van om met hen in gesprek te gaan. Het is mooi om te zien hoe geïnteresseerd ze in je zijn, erg leuk! Die dag mocht ik rond half twee naar huis omdat er 's middags vooral telefoontjes worden gepleegd en zorgplannen worden bijgewerkt. Dit is voor mij niet echt noodzakelijk omdat ik niet kan horen of zien wat er bedoelt wordt haha. Maar een dag op tijd naar huis is niet verkeerd. Normaal duurt mijn dienst tot 15.30.
Op vrijdag ben ik met mijn tutor op pad geweest ze had 2 klanten die ochtend. Bij de eerste klant moeten we oren uitspuiten en de klant wassen (voor het eerst deze week). 's Middags ben ik met mijn tutor mee geweest naar een intake gesprek. Het zit namelijk zo er is maar één thuiszorgorganisatie die wordt aangeboden door de stad. Er is een andere optie en dat is private homecare, maar dit is een stuk duurder. De klant wilde toch graag private homecare omdat haar man dit ook heeft gehad en dat ze dat team kende. Dus we zijn weer weggegaan. 

En dan de laatste dag van de week. Ik ging vandaag met mijn andere tutor naar twee cliënten. Bij de eerste cliënt hebben we de medicijnen uitgezet voor een week en haar ontbijt klaar gemaakt. Na de lunch zijn we naar een Nederlands echtpaar gegaan! Het echtpaar is 7 jaar geleden naar Finland verhuis, omdat hun zoon een relatie kreeg met een finse vrouw en zij dus graag hun zoon wilde volgen. Ze zijn allebei rond de 80 jaar en kunnen allebei geen fins praten. Mijn collega's waren dan ook erg blij dat ik er was en met hen kon praten. De communicatie is namelijk erg slecht, ze kunnen geen engels en geen fins en mijn collega's kunnen geen Nederlands ofcourse. Ik heb met ze gepraat en heb wat dingen duidelijk gemaakt. Ik ga nu elke vrijdag naar dit echtpaar toe om met hen te communiceren. Het was leuk om dit echtpaar te ontmoeten. Rond 13.00 mocht ik naar huis en had ik WEEKEND! nouja weekend ik heb het hele weekend geleerd omdat ik maandag een examen anatomie en fysiologie had.
Maar goed ik heb vrijdag en zaterdag nog wel gesport en ben naar een feestje geweest dus ik heb nog wel een beetje weekend gehad! (gelukkig).
Dat was dus mijn eerste week in de thuiszorg. Ik weet nog niet echt wat ik er van vind eerlijk gezegd. Ik wil aan het werk, echt aan het werk, maar ik heb het idee dat ze dat hier niet echt kennen. Ze nemen overal ruim de tijd voor en doe maar rustig aan dan komt alles goed. Maar goed de werksfeer is goed en iedereen heeft plezier in z'n werk. Ik vind het bijzonder om alle huizen te zien en een kijkje te nemen in hun leven! 

En dan vandaag, vanmorgen had ik mijn examen anatomie en fysiologie. En het ging oke denk ik haha. Ik had het erger verwacht, We zullen het zien. Gelukkig heb ik nu wel weer wat meer vrije tijd, omdat dit vak is gestopt (happy me!)
Na mijn examen ben ik weer naar stage gegaan, ik ben samen met een mannelijke collega op pad geweest. Helaas kon hij nauwelijks tot geen Engels dus het was moeilijk communiceren, maar goed rond 15.00 waren we weer terug op het kantoor en rond 15.15 mocht ik naar huis.
Ik ben daarna met Rose (uit Nederland), mijn klasgenootje de stad in geweest en ik heb 2 truien gekocht want wat heb ik het koud haha. Natuurlijk ben ik dat wel gewend in Nederland, maar het vriest hier nu 's nachts en overdag is het rond de 5 graden. Dus tijd voor dikke truien weer! En natuurlijk als beloning dat we ons examen hebben gemaakt (gehaald of niet) we hebben het verdiend.

Aanstaande vrijdag komt er een vriendinnetje uit Nederland naar Finland! Hartstikke leuk en ik heb er veel zin in. Ik haal haar vrijdag op van het vliegveld en dan blijven we in Helsinki en 's avonds gaan we met de bus terug naar Turku!! Een mooi vooruitzicht!!

Bedankt voor het lezen van mijn blog en tot de volgende keer!!

xxx