Alweer halverwege!...

Alweer 2 weken geleden dat ik wat van mij heb laten horen.
Maar ik heb weer genoeg te vertellen dacht ik.
Mijn laatste reisblog heb ik geschreven op maandag 10 oktober. 'S ochtends had ik mijn examen anatomie en fysiologie en ik heb vandaag te horen gekregen dat ik die gehaald heb! super blij Ze geven hier geen cijfers van 1 tot 10, maar cijfers van 0 t/m 5. 0 is niet gehaald en 5 is alles goed. Ik had een 4 dus ik ben zeeeer tevreden. Gelukkig is dan ook dit vak afgelopen! happy me.
Dan de rest van de week die bestond uit stage, stage en stage.
Inmiddels weten jullie al een beetje hoe mijn dag eruit ziet als ik op stage ben. Op dinsdag is het artsenvisite dat houd in dat er een aantal cliënten worden besproken die  op dat moment extra aandacht nodig hebben zoals medicatieverandering of verslechtering van hun algehele toestand. Op die dag kun je alles met de arts bespreken en dingen regelen. Ook gaat de arts bij een aantal patiënten langs. Ik ging mee die dinsdag. We gingen naar een vrouw met Alzheimer voor "jaarlijkse controle" er werd gevraagd wie de president van Finland was (weet ik ook niet), wanneer ze is geboren of ze een klok kan tekenen, dat soort geheugen opdrachten. Uiteindelijk komt daar een score uit en dat indiceert of deze vrouw eventueel naar een verzorgingstehuis kan of niet. In dit geval scoorde de vrouw goed en was haar geheugen nog wel oke. Onze arts is, hoe kan ik dit het beste beschrijven, ik denk gewoon lui haha. Ze belde een taxi vanaf de cliënt naar het kantoor. Deze afstand doen wij normaal lopend en dit had ook zat gekund, maar dat vond de arts niet haha. In de middag zijn we nog naar 2 cliënten geweest en hebben we de rest van de artsenvisite uitgewerkt (oke ik zeg we, maar ik heb natuurlijk niks gedaan ik werk geen finse zorgplannen uit haha).

De volgende dag zijn we 's ochtends naar 2 cliënten gegaan een daarvan moesten we de oren uitspuiten een blaar verbinden en ontbijt klaarmaken.
Toen we terug kwamen op kantoor heb ik mij verdiept in de palliatieve zorg in Finland, het onderwerp laat mij niet los en ik ben benieuwd hoe het hier in elkaar zit. Ik heb wat research gedaan en dit is wat ik heb gevonden:
- Palliatieve care staat in de kinderschoenen. Het is nog geen onderdeel van de zorg.  In augustus dit jaar was er een meeting georganiseerd genaamd Palliative Nursing Congress (voor de eerste keer), maar wegens te weinig deelname is het afgeblazen (dit zegt naar mijn idee genoeg over hoe levendig het onderwerp hier is).
- Dan hebben ze een paar gespecialiseerde units in palliatieve care een in Tampere en een in Helsinki.
- Het grootste probleem is mij verteld in het ziekenhuis, thuiszorg en ook op internet, dat artsen niet goed weten hoe om te gaan met pijnmedicatie (ook niet willen). Cijfers laten zien dat in Finland de consumptie van opiaten laag is in vergelijking met Denemarken waar het gebruik veel en veel meer is.
- De kennis is er niet, er is gebrek aan organisatie, palliatieve zorg wordt niet gekenmerkt als een tak van zorg, gebrek aan voorlichting hoe opiaten te gebruiken, gebrek aan tijd voor artsen om zich te concentreren op symptoombestrijding.
- Als ik het goed heb zijn er 4 hospices in Finland :-O
Maar er zijn veranderingen aan de gang. Er zijn een aantal palliatieve units en in die units hebben ze palliatieve specialisten geplaatst met verschillende achtergronden (verpleegkundigen, doctoren, maatschappelijk werkers).
En dan de jonge artsen die een opleiding tot arts volgen, zij moeten verplicht 3 maanden 'stage lopen' in een palliatieve care unit om in aanmerking te komen met deze tak van zorg.
Uit cijfers blijkt dat door deze 'stages' meer jonge artsen zich gaan interesseren in dit vak.
Het was een leerzame middag voor mij en ik ben heel wat te weten gekomen over de palliatieve zorg. Ik zou dit graag nog meer willen stimuleren, maar daar is mijn tijd hier te kort voor. 
Dan een ander schokkend iets. De "huisvrouw" ik ben er nog steeds niet achter hoe ik dit anders kan gaan noemen. Deze werknemers hebben geen zorgopleiding gevolgd. Ik liep die middag mee met een huisvrouw. Het was een meisje van 20 en heeft net haar diploma gehaald van de middelbare school. Via via is ze hier terecht gekomen. Ze wil dus geen verpleegkundige of verzorgende worden, maar doet dit eigenlijk omdat ze dan een baan heeft en wat geld kan verdienen. Ik ben echt verbaast dat dit kan. We waren bij een cliënt en die moest gezwachteld worden, ze vroeg aan mij of ik dat kon doen, natuurlijk kan en doe ik dat. Naderhand vroeg ik haar hoe zij dit geleerd heeft. En ze vertelde dat ze het niet geleerd heeft, ze kijkt filmpjes op youtube hoe je het moet doen. Dit is bizar, want het is namelijk niet alleen de techniek naar mijn idee die je leert, maar je observeert ook de voeten, zit er vocht, zijn ze rood enz. Ik kan hier nog niet met mijn hoofd bij en als ik het goed begrepen heb wordt dit ook afgeschaft. 
En dan donderdag en vrijdag, Donderdag was een dag als alle andere en heb ik niet veel bijzonders gedaan. Vrijdag is het vaste prik om naar het Nederlandse echtpaar te gaan. Ik vind het elke keer weer leuk om naar hen toe te gaan en te vragen hoe het met ze gaat. Ze zijn blij met mijn komst en kunnen even hun verhaal kwijt. Na de middag lunch ben ik naar huis gegaan want om 1 uur moest ik de bus pakken naar het vliegveld in Helsinki. Mijn vriendin Elsemiek kwam langs!! jippie.
Hartstikke leuk het was echt super om haar te zien. Naar dat ik haar van het vliegveld heb gehaald zijn we naar het centrum van Helsinki afgereisd en hebben door de stad gelopen. 's avonds hebben we gegeten in een heerlijk restaurant en daarna zijn we met de bus terug naar Turku gegaan. 

Zaterdag hebben we een drukke dag gehad, ik wilde Elsemiek ook zoveel mogelijk laten zien haha. 's ochtends zijn we met de bus naar Naantali geweest, dit is een mooi plaatsje aan de zee vlak bij Turku. Voor wie de moomins kent, daar is ook het Muumin pretpark gevestigd. Het is helaas gesloten in de winter, maar de hekken waren wel open dus we konden wel gewoon naar binnen lopen en het park bekijken. Het voelt een beetje gek om in een verlaten pretpark rond te lopen haha, maar het was erg mooi. Vervolgens zijn we weer met de bus terug gegaan naar het marktplein in Turku en zijn we naar de Markthal geweest, dit is een grote hal met allemaal kleine kraampjes met eten, drinken, kleding, souvenirs, erg gezellig! we hebben daar wat gedronken en zijn daarna naar het winkelcentrum gegaan. We hebben daar rondgelopen en hebben daarna kaartjes gekocht voor de icehockey game!!! super gaaf het was een impulsieve actie want we stonden om kwart over 4 in de rij en om 5 uur begon de wedstrijd. We hebben een bus laten stoppen voor ons en konden zo nog net op tijd het begin van de wedstrijd zien. Wat een spektakel, erg leuk om een keer mee te maken. We hebben ons vermaakt ook al snapten we helemaal niks van de spelregels, maar even in verdiepen voor de volgende keer. Na de ijshockeygame hebben we wat gegeten in onze keuken en wat er natuurlijk bijhoort als je Finland bezoek is een sauna!!! dus ook dat hebben we gedaan! Heerlijk!! na de sauna wilde we even op bed liggen om ons vervolgens klaar te maken om te gaan stappen. Maar laten wij nou een bomvolle dag hebben gehad wat meer energie van ons nam dan wij gedacht hadden. Juist, we werden om half 3 wakker in de nacht haha. Dat werd dus geen uitgaan meer voor ons. Maar niet getreurd want de volgende dag waren we natuurlijk super fit om nog iets leuks te doen. We hebben eerst uitgebreid ontbeten en zijn daarna naar het Art museum geweest. Vanaf buiten gezien is het een prachtig gebouw en ik was wel benieuwd hoe het er van binnen uitzag. We zijn hier de hele ochtend geweest en hebben daarna nog even geluncht. En helaas moest Elsemiek daarna al weer naar huis :-(. Ik heb haar naar het station gebracht en ze nam de bus terug naar het vliegveld.
's avonds heb ik niet zoveel gedaan, uitrusten van het weekend haha

En dan de nieuwe week in de thuiszorg. 
De eerste dag begon goed met 5 cliënten in de ochtend, grotendeels medicijnen geven en ontbijt klaar maken. Het valt mij op de de ouderen hier extreem oud zijn. Veel van de cliënten zijn de 90 al gepasseerd en zijn nog redelijk zelfstandig! Maar mijn collega's vertelden dat hier verandering in gaat komen. Wat ik al eerder heb verteld is het alcoholmisbruik hier in Finland. Veel van de mensen die straks ouderen worden genoemd hebben problemen met alcohol en overlijden daardoor eerder.
In de ochtend ben ik dus grotendeels bij de cliënten thuis en in de middag ben ik vaak op kantoor bezig voor school.
Ik loop nu vaak mee met de practical nurses omdat die meer cliënten hebben.
Dinsdag was het weer doktersvisite en ook deze keer wilde de arts niet terug lopen en bestelde ze een taxi haha.
En dan woensdag na 2,5 week heb ik eindelijk iemand gewassen! haha ik vind dit erg bijzonder. In de thuiszorg thuis was ik elke dag mensen en hier dus na 2,5 week kom ik bij een cliënt die gewassen moet worden. En ik heb ook een ontstoken teen verbonden vond ik ook leuk! haha iets meer uitdaging.
's middags liep ik weer met een practical nurse mee en heb ik twee cliënten gedoucht. 
Dan wil ik even iets zeggen over een systeem hier wat ik echt super vind! 
Er zijn namelijk een aantal cliënten die voor twee weken naar een verzorgingstehuis kunnen gaan, redenen kunnen zijn: eenzame ouderen die weer onder de mensen komen, partners van cliënten die even ontlast willen worden en dat de cliënt dan naar een verzorgingstehuis gaan, ook voor revalidatie en ook om alvast te 'logeren' op die manier kom je sneller aan een plek in een verzorgingstehuis als je er als eens eerder bent geweest.
Elk verzorgingstehuis hier in Turku heeft een unit waar ze deze mensen kunnen ontvangen! Echt een top idee!
En dan verder met donderdag. Ook vandaag heb ik maar een halve dag gewerkt, maar het was wel een leuke ochtend! we zijn naar drie cliënten geweest, ik heb medicijnen in de weekbox gedaan en agraves verwijderd. Eenmaal weer terug gekomen op kantoor hebben we medicijnen besteld en de indicaties bijgewerkt. En dan ....
Anouk, Karlijn en Mathijn kwamen, voor de mensen die ze niet kennen dit zijn mijn broertje en haar vriendin en mijn buurmeisje die tevens ook vriendin is van Anouk en Mathijn. Anouk en Karlijn waren de hele week al in Finland bij Mathijn en vandaag kwamen ze bij mij! Om 12.30 arriveerden ze met de bus in Turku! Ik was ontzettend blij om ze weer te zien echt leuk. Ze waren allemaal erg hongerig wat ik ook snap naar een reis van 3,5 uur. Dus ik heb een eitje voor ze gebakken en een kop chocomelk gemaakt. Na de lunch waren ze weer lekker opgewarmd en zijn we met de bus naar het centrum van Turku geweest. We zijn naar de markthal gegaan, waar ik eerder ook met Elsemiek ben geweest, daarna hebben we in het Fazer cafe (snoep en chocolade merk van Finland) een heerlijk taartje met thee en koffie gedronken. Vervolgens zijn we naar de rivier gelopen, want daar was dit weekend het foodfestival, allerlei kraampjes met vis, groente, appelsap, bessensap, kleding kraampjes waren daar te vinden. Gelukkig scheen de zon en was het lekker om langs het water te lopen. Eenmaal weer terug zijn we naar de Turku kathedraal gelopen. Ik ben daar inmiddels al drie keer geweest, maar het is echt een eye catcher van Turku, dus ik vond wel dat we daar even heen moesten. Vervolgens hebben we boodschappen gedaan en zijn we uiteten geweest heerlijk! En natuurlijk ben ik ook met hen in de sauna geweest. Na de sauna hebben we nog spelletjes gedaan en samen wat gedronken en zijn we gaan slapen. Het was een topdag!!

De volgende dag moest ik weer vroeg uit de veren omdat mijn stage om 7.30 begon.Ik heb Anouk, Mathijn en Karlijn een dikke knuffel gegeven en ben toen vertrokken. Zij zijn om 11.00 met de bus vertrokken naar het vliegveld van Helsinki :-(
Het was leuk op stage ik ben de hele dag bij cliënten geweest en dat vind ik leuk, in de ochtend zijn we naar 2 cliënten geweest waar we bij een de medicijn box hebben gevuld en bij de andere een injectie voor borstkanker heb gegeven.
In de middag ben ik ook naar 2 cliënten geweest en daarna ben ik voor school bezig geweest en toen was het alweer weekend.
Maar ik heb het rustig aangedaan afgelopen weekend. Ik heb beide dagen geleerd voor het examen van vandaag. Zaterdag avond heb ik nog samen met Rose gegeten.

En dan weer een nieuwe week. Mijn laatste week in de thuiszorg. En ik moet zeggen dat ik daar toch wel een beetje blij mee ben. Ik kan mij nog niet helemaal vinden in de manier waarop hier bepaalde zorg wordt gegeven en dit frustreert mij soms enorm. In de ochtend is er altijd wel wat te doen, maar na de lunch zit ik vaak achter de computer en ben ik met school bezig. Ik wil graag meer doen maar de taal zorgt echt voor een barrière. Mijn collega's zijn geweldig en super aardig en praten ook met mij daar ligt het absoluut niet aan en ook de cliënten zijn leuk. 
Vanmorgen was ik op school ik had een examen en dat ging volgens mij wel goed. Om 13.00 was ik terug op kantoor, mijn tutoren waren weg nieuwe meubels voor het kantoor uitzoeken (ze gaan verbouwen haha) dus ik ben weer met school bezig geweest tot 15.30.

Verder heb ik nog geen plannen voor deze week , ik heb gewoon de hele week stage en hoef verder niet naar school. 
En zoals mijn titel het al zegt 22 oktober zat ik op de helft van mijn avontuur hier. Ik heb vorige week mijn ticket terug geboekt en ik kom 21 december weer terug naar NL. Hier ben ik nu nog niet zo enthousiast over want ik vind het nog veel te leuk hier, maar natuurlijk ben ik ook blij om straks iedereen weer te zien.
En afgelopen zondag stuurde mijn moeder een foto van varkens in de modder, en als ik dat zie dan mis ik toch het platteland wel een beetje haha. In Nederland woon ik op een hele fijne plek waar ik alle ruimte hebt. Hier woon ik in de stad en dat is totaal anders.

Bedankt voor het lezen en tot snel! xx

ps. foto's plaats ik z.s.m.